Gertjan de Jong, 14-7-2010.

Blijf je in een voetbalkater hangen? Trouw-columnist Sylvian Ephimenco adviseert dan om de buitenlandse kranten over Oranje eens te raadplegen. Het spel van Oranje wordt alom getypeerd met termen als ‘misplaatste mannelijke agressiviteit’, ‘schande’, ‘afgrijselijk slecht’, ‘laf’, ‘beschamend’. "Zeg eens eerlijk", schrijft Ephimenco, "‘wie wil nou dat een bende trappende en schoppende boeven wereldkampioen wordt?" Een lekkere nuchtere benadering. Nu de nederlaag toch een feit is, kunnen we inderdaad maar beter naar de voordelen kijken.

Nog zo’n voordeel: we belanden weer met beide benen op de grond. We zien beter wie we zijn: als volk, als land. De middeleeuwse monnik tipte eens: "Lach om je eigen uitglijders, beschaming in het openbaar maakt vaak een einde aan ijdele glorie." Het verlies van Oranje in de WK-finale kan een eind maken aan de "ijdele glorie" van Nederland.

Armzalig
Niet dat het verkeerd is om te genieten van een potje voetbal. Maar is het niet wonderlijk om je nationale trots bijna volledig te ontlenen aan een stel voetballende mannen? Voetbal lijkt het enige waarvoor we als volk nog echt in vuur en vlam kunnen staan. Een beetje armzalig is dat wel. Helemaal als de sportiviteit van onze ploeg te wensen overlaat. Die buitenlandse kranten zijn daarover wonderlijk eensgezind.

Bovendien is verdriet en nederlaag soms beter dan een overwinningsroes. Want bij hij het eerste is het volgens Prediker "met het hart goed gesteld". Dat wil zeggen: het hart staat dan opener voor God. Voor Nederland en Oranje valt er met nederigheid en gebed nog een wereld te winnen.

Bron: