![]() Net toen Punt de grot wilde verlaten, was er een sms'je: paus treedt terug. Drie weken heeft de Haarlemse bisschop Jos Punt (67) in Zuid-Spanje als een kluizenaar geleefd. Op het moment dat hij de grot wilde verlaten, kreeg hij een teken van de bewoonde wereld. Een sms'je van de hulpbisschop. De paus had zijn aftreden aangekondigd. 'Benedictus zei: 'Ik kan niet meer, mijn krachten zijn niet meer toereikend om de grote uitdagingen en problemen van de kerk nog aan te kunnen.' Het bevestigt mijn zorgen over onze tijd. We zullen ons moeten voorbereiden op beslissende gebeurtenissen, waarin de Heer kerk en wereld zal zuiveren.' Dat klinkt dreigend. 'Dat is het ook, er zal veel gebeuren. Wat precies weet ik niet. We moeten radicaler en vuriger leven en geloven. Het geloof is klein geworden en wordt overwoekerd door de ratio. Alles wat wij niet kunnen bevatten, bestaat voor velen niet. 'Zonder perspectief op de eeuwigheid - leven over de dood heen - moet het allemaal hier gebeuren, wordt het bestaan krampachtig en kan de mens rare dingen gaan doen. Als dit leven het enige is, wordt het ook gewelddadiger, want je moet grijpen wat je grijpen kunt. 'We moeten terug naar God. Geloof me, we kunnen het allemaal. Ik heb er ook niet altijd zo katholiek uitgezien.' Om tot de kern van zijn geloof door te dringen, heeft Punt boete gedaan in de Spaanse wildernis. In een grot van 3 bij 3 meter, een half uur rijden van de bewoonde wereld. 6.000 kilometer heeft hij gereden, op en neer. De bisschop zat zelf achter het stuur. Onderweg heeft hij Lourdes bezocht. Twee weken geleden keerde hij terug in het bisschoppelijk paleis in Haarlem. Terug naar het gewone leven, terug naar de warme maaltijd, koffie, alcohol en een sigaar - hij had er al die weken niet naar getaald. Hij had niet willen eten, maar dat was hem afgeraden. Dus nam hij zijn toevlucht tot de meegebrachte vruchten, brood en muesli. 'Op mijn leeftijd is dat niet goed, niks eten.' Het kluizenaarsleven was zo al zwaar genoeg. Vier weken had Punt in de grot willen blijven, na drie weken was hij uitgeput, 7 kilo lichter. 's Avonds en 's nachts, was het ijskoud. Met legerkleding, gekregen toen hij bisschop van de krijgsmacht werd, hield Punt zich warm, een slaapzak hielp hem door de nachten. 'Ik kan me nu beter verplaatsen in het harde leven van een dakloze, en voel meer compassie.' Hij had de wereld verlaten en hoorde enkel de natuur. 'Juist de wildernis laat je de natuur op nieuwe wijze ervaren, die werd een venster naar God.' Heer, hier ben ik, zei Punt. 'In de stilte kon ik Zijn stem beter horen en probeerde ik met Hem in gesprek te gaan. Een paar keer kreeg ik een soort antwoord, niet spectaculair, geen blikseminslagen, maar ik voelde dat Hij bij me was. Ik heb Hem mijn vragen en zorgen voorgelegd.' Het hele interview met bisschop Jos Punt is te lezen in de Volkskrant van vandaag. |
In het nieuws >