Inloophuis De Tweede Mijl in Amsterdam wordt gerund door zo’n honderd vrijwilligers. Drees (66) uit Putten bakt honderden eieren per maand en zorgt voor lekkernijen zoals kippenpoten, worstjes, spareribs, hamburgers en pannenkoeken. Ze is - op een paar maanden na - vrijwilliger vanaf het eerste begin. ‘Zo’n dertien jaar geleden stond ik soep te schenken in het keldertje In de bruiloft van Kana aan de Oudezijds Voorburgwal. Ik kan mijn eerste werkdag nog goed herinneren. Het maakte grote indruk op me.’
‘In de avond kwam ik heel moe thuis. Mijn man en kinderen wilden alles horen, maar ik zei: "Als je wilt weten hoe het daar in Amsterdam is, ga je maar een keer met me mee." Vervolgens is mijn man ook negen jaar vrijwilliger geweest!'

Eindeloos geduld
Drees verhuisde met het inloophuis mee naar de Barndesteeg en bijna acht jaar geleden naar de huidige locatie in de Jordaan. Iedere maandagmorgen reist ze rond acht uur vanaf de Veluwe naar Amsterdam. ‘Wat me hier naartoe drijft? De jongens! Hoe eigenwijs ze soms ook zijn, ik heb hen lief. Je moet eindeloos veel geduld hebben om met deze jongens te werken. Maar dat leer je in de loop der jaren wel. En liefde voor je medemens komt hier bij De Tweede Mijl heel mooi tot uiting. Waar de Here verbleef toen Hij op aarde was, daar wil ik ook zijn. Op deze manier kan ik Hem een beetje navolgen.' Het verlies van haar vijfjarige zoontje speelt ook een rol bij Drees' liefde voor de jongens. ‘Mijn zoon zou nu ongeveer hun leeftijd hebben. Hij had één van hen kunnen zijn...'

Marcel
Een speciale herinnering heeft Drees aan Marcel. ‘We namen hem vanuit Amsterdam mee naar afkickcentrum Horeb in Beekbergen. Marcel is zo'n drie jaar clean geweest maar viel helaas terug in zijn verslaving. Op een maandag kwam hij weer bij De Tweede Mijl. Helemaal laveloos. Ik ben naast hem gaan zitten, maar heb geen woord gezegd. Niet lang daarna hebben we hem opnieuw naar Horeb gebracht. Daar zei Marcel, wijzend naar mij, tegen iemand: "Weet je wat zij deed? Ze ging naast me zitten huilen!" Ik ben me er niet van bewust geweest. Maar soms is naast iemand zitten al voldoende. Een paar weken geleden is Marcel onverwachts overleden. Hij werd zesenveertig. Kort daarvoor heb ik hem nog gesproken. Hij zei: Drees, nou moet je niet meer ongerust over me zijn. Het gaat goed.'

Petra van Leeuwen (23 jaar) werkt als freelance journaliste (zie www.freelancejournaliste.web-log.nl). Daarnaast is ze eerstejaars student Social Work, waarvoor ze een jaar lang iedere maandag stage loopt bij inloophuis De Tweede Mijl. De Tweede Mijl werkt nauw samen met stichting Tot Heil des Volks.
10-12-2009 | bron: Petra van Leeuwen - Habakuk