"Een wake tussen de dampen van kerosine"

Zestig christenen liepen gisteren een wake rond het cellencomplex voor vreemdelingen op Schiphol. ‘Aan hun detentie zit geen termijn, dus dit kan eindeloos duren.’

Ze komen uit Zaandam, stappen uit de auto, groeten, en beginnen over dat wat hun hoog zit: de wijze waarop Nederland asielzoekers of mensen zonder de juiste papieren vastzet, zonder dat ze iets crimineels gedaan hebben. Hij: ‘Bij ons begon het met die vermaledijde bajesboten.’ Dat is toch lang geleden? ‘Helemaal niet, pas vorig jaar sloot de laatste.’ Zij: ‘Ik heb er twee jaar over gedaan te regelen dat ik bij de vluchtelingen op bezoek mocht. Hun omstandigheden waren verschrikkelijk.’

Juist die ervaringen brengen hen deze woensdagmiddag naar het Justitieel Cellencomplex, aan de rand van het vliegveld Schiphol. De lijnen van het betonnen complex tekenen zich scherp af tegen de zachtblauwe voorjaarslucht, terwijl de wind een geur van kerosine aanvoert. ‘Hier zitten mensen die niets gedaan hebben en toch vastzitten. Ze hebben alleen geen papieren bij zich. Aan hun detentie zit geen termijn, dus dit kan voor hen eindeloos duren.’

Hun namen geven ze niet. Raken ze bij de autoriteiten bekend als criticasters van ‘het systeem’, dan komen ze nooit meer binnen om illegalen te bezoeken. Ook dat zegt wat hen betreft iets over het barbaarse opvangsysteem dat Nederland huldigt. Een systeem dat zich vandaag zichtbaar maakt in de vorm van een auto van de Koninklijke Marechaussee, uitgerust met een camera op het dak. De auto volgt de wake van begin tot eind, stapvoets rijdend achter de groep.