ND.nl, 2-4-2016.

Samuel Lee is opgegroeid in een islamitisch land, in een seculier gezin. In een hotelkamer hoorde hij Jezus tot hem spreken en werd een felle pinksterman. Een tweede ommekeer verandert opnieuw zijn denken over het geloof. In Amsterdam-Zuidoost leidt hij een online opleiding voor voorgangers.

Samuel Lee heeft, als directeur, een eigen kantoortje, in de onderwijsinstelling die hij oprichtte in 2006. Het is de Foundation University, gevestigd in Amsterdam-Zuidoost. Door de gangen van deze vrij onbekende christelijke onderwijsinstelling lopen vandaag geen studenten. Op andere dagen ook niet, tenminste niet zo vaak. Want de studenten, zo’n tweehonderd in getal, wonen verspreid over de wereld. Ze zijn ook van alle leeftijden. Ze studeren ‘in Amsterdam’ via internet. Wie is de man achter deze ‘university’? Wat drijft hem?

Als het hard waait, klinkt er een lage, melodieuze fluittoon door zijn kantoortje. Het is de wind, die in de Bijlmer waait waarheen hij wil. Deze soundtrack past bij deze gedreven pinksterchristen. Aan de muur: getuigschriften en foto’s van moeder Teresa.

Samuel Lee laat zich kennen als een beweeglijke, luide, daadkrachtige, gastvrije man. Hij groeide op in een islamitisch land. Om veiligheidsredenen zegt hij daar verder niks over. ‘Mijn opvoeding was seculier. Ik was me al jong bewust van mezelf en de wereld om me heen. Toen ik zeven was, kreeg ik van een oosters-orthodoxe schoolvriendje een plastic kruisje. Mijn ouders keurden die vriendschap goed, en zijn geloof intrigeerde me wel.’

Op zijn vijftiende arriveert Samuel in Nederland. Over het hoe en wat kan hij zich opnieuw niet uitlaten.